تغییرات کتب درسی سطوح عالی
بسم اللّه الرحمن الرحیم الحمد للّه و صلی اللّه علی محمد و آله الطاهرین بهم نتولی و من اعدائهم نتبرأ الی یوم الدین
هر از گاهی در حوزه علمیه صداهایی مبنی بر تغییر کتب و متون درسی و تحصیلی مخصوصا نسبت به سطوح عالی و احیانا با تجاسر به بزرگان و نسنجیده بلند میشود و و بعد از دیدن عکس العمل بزرگان مراجع و اهل فضل وعلماء ساکت میشوند.
تا اینکه اخیرا اقدامی از ناحیه مدیریت حوزه قم مبنی بر پیشنهاد حذف و تبدیل بخشهایی از متن یک کتاب و احیانا تمام یک کتاب به حمایت برخی افاضل موجه صورت گرفته و برای تثبیت آن به مطالب و برخی حکایات استناد شده، در حالی که این بار همانند دیگر بارها با ناراحتی صریح برخی مراجع عظام در نجف دام ظلهم و مخالفت جمع قابل توجهی از علماء و افاضل و اساتید مجرب همراه شده ولی با بی اعتنایی متصدیان امر مواجه است و بر اعمال نظر شخصی خود مصرند در حالی که این گونه مسائل نیازمند نظر دهی و تصمیم و موافقت مراجع مقبول است و با نظر یک فاضل یا جمعی از ایشان به خصوص همراه با مخالفت برخی مراجع عظام و به صرف همراهی برخی قابل پذیرش و اجرا نیست.
نشست علمی بررسی حکم فقهی بهتان به اهل بدعت

در تاریخ ۲۵ آبان ۱۴۰۰ نشستی با عنوان «سب و بهتان» در موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره) دفتر قم برگزار شد که در ضمن آن حضرت استاد قائینی نیز به بررسی حکم فقهی بهتان به اهل بدعت پرداختهاند. آنچه در ذیل میآید متن صحبتهای ایشان در این نشست از سلسله نشستهای تبیین مکتب امام خمینی (ره) میباشد.
از فرمایشات سرور گرامی، حضرت آیت الله علیدوست استفاده کردیم و ایشان به خوبی با همان حسن اصطلاح و عبارات زیبا فرمایشات شان را بیان کردند.
هم چنین از همه سروران حاضر در جلسه بابت تصدیع عذرخواهی میکنم و امیدوارم آنچه عرض میکنم در مسیر فقه اهل بیت علیهم السلام و دفاع از حریم فقهاء باشد.
به عنوان مقدمه عرض میکنم که مساله حرمت سبّ و بهتان به حسب حکم اولی مورد اتفاق و ضرورت همه عقلاء و ادیان است چه برسد به فقه مسلمین و شیعه و به نظر میرسد بخشی از آنچه در این کلیپ پخش شد ناظر به همان حکم اولی است که مورد اتفاق همه است و البته روشن است که با استثنای از حرمت سبّ و بهتان در برخی موارد منافات ندارد و البته منظور من این نیست که استثناء صغرویا ثابت و مسلم است.
آنچه الان محل بحث است این است که آیا در این مورد خاص یعنی در مورد اهل بدعت، بهتان و دروغ مشروع است؟